18 maja 1932
"Usypiacze grasowali na Bielanach warszawskich" - to tytuł artykułu prasowego w Ilustrowanym Kuryerze Codziennym z 18 maja 1932 roku. Do grasujących po Warszawie szopenfeldziarzy (okradali sklepy), doliniarzy (kieszonkowcy), szyrmarzy (specjaliści od kradzieży w tramwajach) czy drzemiarzy (okradali mieszkania nocą) dołączył kolejny złodziejski fach.
Corocznym zwyczajem Bielany Warszawskie zgromadziły w ciągu ubiegłych świąt tysiące mieszkańców stolicy, pragnących na pierwszej tej majówce zaznać rozkoszy pobytu na łonie przyrody i wypoczynku. Oczywiście wśród tłumów gości odpustowych zjawili się również wszelkiego typu złodziejaszkowie, którzy dzień zbiorowej wycieczki na Bielany uważają także za swoje "żniwo". W tym roku wśród stałych typów złodziejskich pojawiła się nowa odmian: "usypiacze", którzy zbliżali się do rozłożonych obozem rodzin i paląc jakieś specjalnie spreparowane papierosy, powodowali, iż wycieczkowcy odurzeni świeżem powietrzem, zapadali z sen z którego przebudzenie było dość przykre. Podobny los spotkał p. Mordkowicza, jego żonę Salomeę i siostrzenicę Walę Wefrakiewicz, którzy usnęli... pod wpływem narkozy, a następnie stwierdzili brak zegarków, portfelów, portmonetek itp. Podobno wiele osób skarżyło się posterunkowi policji na odpuście, że "dziwny sen" kosztował ich dość dużo.
Ilustrowany Kuryer Codzienny, nr. 136, 18 maja 1932 r.
Na zdjęciu największa w przedwojennej Warszawie przystań "Vistula", należąca do spółki pod tą samą nazwą. Przystań znajdowała się przy moście Kierbedzia (obecnie Śląsko-Dąbrowski). W tle widać most przy Cytadeli. Z przystani odchodziły parowce na trasie Warszawa – Płock – Włocławek – Toruń oraz Warszawa – Puławy – Sandomierz. W latach 30. XX w. statki „Vistuli” pływały także do Młocin i na Bielany, najpopularniejszych miejsc wypoczynku warszawiaków. Odbywały się również dwugodzinne rejsy po Wiśle statkiem spacerowym „Bajka”.
Mapa
Fotografia:
Przystań "Vistula" - Źródło: Narodowe Archiwum Cyfrowe
