21 kwietnia 1916
W kwietniu 1916 roku w kancelarii kompanii sztabowej Komendy Legionów Polskich, podczas zebrania, któremu przewodzili najwyżsi rangą chorążowie, a uczestnikami byli wszyscy piłkarze, powstała Drużyna Legionowa, czyli klub piłkarski Legia Warszawa.
Początki drużyny miały miejsce na Wołyniu gdzie stacjonowali żołnierze Polskich Legionów. Na froncie I wojny światowej panował spokój, dlatego młodzi ludzie musieli znaleźć sobie jakieś zajęcie, a najpopularniejszą z rozrywek był futbol. Pierwsi zawodnicy Legii nie byli jednak amatorami, przed wojną reprezentowali zespoły z Krakowa i Lwowa, dlatego też drużyna szybko zaczęła odnosić sukcesy z zespołami z innych pułków. Od początku znakiem rozpoznawczym legionistów były białe koszule z czarna tarczą, biała cyfra 1 i litera L, symbolizująca przynależność do legionów.
Zespól się rozkręcał i odnosił pierwsze frontowe zwycięstwa m.in. pokonał Dywizyjny Zakład Sanitarny (7:0) i Pułk Piechoty Legionowej (6:4).
W wyniku działań wojennych w grudniu 1916 roku Legia wraz z Legionami znalazły się w Warszawie. Od tej pory miało to być jej stałe miejsce pobytu. W oficjalnie zorganizowanych dziesięciu meczach w roku 1917 Legia nie przegrała ani razu. Odniosła również spektakularny sukces, wygrywając w Krakowie 2:1 z Cracovią, uważaną za najsilniejszą wówczas cywilną drużynę piłkarską w Polsce. To wydarzenie prasa warszawska reklamowała jako pierwsze zwycięstwo drużyny reprezentującej Warszawę nad Krakowem, a środowisko sportowe okrzyknęło Legię nieoficjalnym mistrzem Polski 1917 roku. Oficjalne ogólnopolskie rozgrywki o mistrzostwo udało się zorganizować dopiero w 1921 roku.
Źródła:
Przemysław Bator, Legia. 100 lat, Warszawa 2016.
Historia Legii Warszawa | Legia.com
Fotografia:
A. Legia – nieoficjalni mistrzowie Polski z 1917 roku. Od lewej stoją: Kazimierz Knapik, Wójcicki, Antoni Poznański, nazwisko nieznane, Stanisław Mielech, Tadeusz Prochowski, Edmund Hardt, Henryk Bilor. - Źródło: Wystawa „100 lat Legii Warszawa”, Organizatorzy: Legia Warszawa, DSH
