18 kwietnia 1926
Inauguracja rozgłośni Polskiego Radia SA miała nastąpić już w końcu marca 1926 r. – tuż przed świętami Wielkiej Nocy. Jak jednak donosił Kurjer Warszawski: „z powodów natury technicznej inaugurację […] odroczono do d. 11 kwietnia. Tymczasem odbywać się będą próby techniczne w celu dostrojenia obwodów w aparaturze”. I próby te się odbywały – a program kilkugodzinnych audycji był zamieszczany w prasie codziennej.
Ostatecznie inauguracja odbyła się w niedzielne popołudnie 18 kwietnia 1926, o godzinie 17.45 (mimo iż prasa zapowiadała początek na 19.45!). Słuchaczy przy odbiornikach „kryształkowych” przywitała Halina Sztompkówna, pierwsza spikerka Polskiego Radia. Następnie przemówienia inaugurujące działanie rozgłośni wygłosili premier Aleksander Skrzyński, Stanisław Grabski, pełniący wówczas funkcję ministra Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego oraz prezes spółki Polskie Radio S.A. Tadeusz Sułowski i dyrektor Zygmunt Chamiec. Wieczorna audycja była poświęcona muzyce Fryderyka Chopina, a także została wzbogacona odczytami fragmentów poezji i prozy polskiej.
Audycję transmitowano z pierwszej siedziby Polskiego Radia S.A. w budynku Towarzystwa Kredytowego Ziemskiego przy ul. Kredytowej. Tutaj znajdowało się studio, sam zaś sygnał został nadany dzięki antenie stojącej przy ulicy Narbutta 29, odkupionej wraz z nadajnikiem od Polskiego Towarzystwa Radiotechnicznego, które było pionierem radia w Warszawie. PTR rozpoczęło nadawanie audycji rok wcześniej - 1 lutego 1925, w trakcie trwania przetargu na koncesję radiową ogłoszonego przez Ministerstwo Przemysłu i Handlu.
Stacja nadawcza przy ul. Narbutta była dla Polskiego Radia stacją tymczasową. W styczniu 1927 roku audycje zaczęto nadawać z fortu przy ul. Racławickiej, gdzie powstały dwa 75-metrowe maszty, pomiędzy którymi rozpięto 130-metrową antenę. W budynkach fortecznych ulokowano zaś całą aparaturę niezbędną do nadawania audycji.
Początkowo audycje były nadawane tylko przez 5 godzin dziennie, pod koniec 1926 roku czas trwania wydłużono do 8 godzin dziennie. Nadawano m.in. koncerty muzyki klasycznej, wykłady o tematyce historycznej, gospodarczej, wykłady dla rolników, w późniejszym okresie pojawiły się transmisje uroczystości, mszy świętych, audycje dla szkół, wiadomości sportowe i transmisje z imprez sportowych, i wiele innych, składających się na całodzienny program.
Rozrastająca się rozgłośnia przeniosła się w 1929 roku do nowego studia przy ul. Zielnej 25, zaś w styczniu 1931 roku została uruchomiona stacja nadawcza nieopodal Raszyna. Była to najsilniejsza stacja nadawcza ówczesnej Europy, z dwoma masztami o wysokości 200 metrów i rozpiętą pomiędzy nimi anteną o długości 280 m.
Źródła:
Maurycy Bryx, Polskie Radio S.A. – Początki radiostacji warszawskiej
Fotografia:
"Cała Polska słucha radia" - okładka folderu reklamowego wydanego przez Polskie Radio w 1936 roku
