2 stycznia 1939
W rok 1939 świat wchodził pozornie uspokojony, już było po Anschlussie Austrii i układzie monachijskim, wydawało się, że na jakiś czas pokój będzie zachowany. Publicyści i politycy zachowywali ostrożną rezerwę, lecz najbardziej pesymistyczni — i przez to bliscy prawdy — pozostawali… wróżbici.
Oto fragment dotyczący losów Polski w roku 1939:
W roku 1939 zaznaczy się wzrastająca aktywność wpływu nieba gwiaździstego na ziemiach Polski. Ośrodki pomyślnych działań kosmosu przejawiają się m.in. już wiosną, zwłaszcza w marcu i kwietniu. Wpływy te sprzyjają pacyfikacji umysłów wewnątrz kraju oraz wróżą polepszenie stosunków z zagranicą, z sąsiadami i sojusznikami […]. Słoneczny na ogół horyzont Polski pokrywają zaś chmury, zwiastujące jakiekolwiek burzliwe okoliczności i wydarzenia, bądź w sytuacji wewnętrznej, bądź zewnętrznej, głównie w następujących okresach: w pierwszej połowie stycznia, początkiem i końcem lutego, w drugiej połowie marca i maja, środkiem lata i w miesiącach od października do grudnia.
W drugim półroczu 1939 staniemy twarzą w twarz z wzburzającymi i reformatorsko-wywrotowymi wpływami Uranusa. Zwracaliśmy nań uwagę od wielu już lat. Bolesnym gromem w postaci śmierci Marszałka Piłsudskiego w roku 1935 zwiastował on początek nowej fazy w dziejach Polski współczesnej. Osiągnąwszy szczytowe napięcie w latach 1939-40, skończy się doniosły okres ten wiosną 1942. Najbliższa więc przyszłość będzie jeszcze bardzo bogata w wydarzenia i przyniesie niespodziewane i ciekawe przeobrażenia.
Autor tego horoskopu, bydgoski astrolog Franciszek Prengel, podobno za tę właśnie przepowiednię został aresztowany przez gestapo, trafił do obozu w Dachau, gdzie zmarł w 1945 roku.
Literatura:
Polski Kalendarz Astrologiczny (Almanach wpływów kosmicznych) na Rok 1939
Jan Starża-Dzierżbicki, Żywot marszałka Piłsudskiego w gwiazdach pisany: zarys horoskopu, Warszawa 1928.
Fotografia:
Okładka Polskiego Kalendarza Astrologicznego na rok 1939
