3 kwietnia 1918
3 kwietnia 1918 roku przy ulicy Mazowieckiej 12 otwarta została Mała Ziemiańska, jedna z najbardziej popularnych kawiarni w okresie dwudziestolecia.
Jakie były przyczyny tej popularności? Było ich z pewnością kilka. Ulica Mazowiecka była w latach przedwojennych jedną z najruchliwszych i najsympatyczniejszych ulic miasta. Dzielnica otaczająca Mazowiecką stanowiła wraz z tą ulicą pewnego rodzaju ośrodek życia kulturalnego Warszawy, ponieważ skupiały się tu najróżnorodniejsze placówki: Uniwersytet Warszawski, gmach Zachęty, Instytut Propagandy Sztuki, Filharmonia, "Rój" - jedno z największych wydawnictw, liczne antykwariaty, księgarnie, galerie, redakcje znanych pism, kilka znanych gimnazjów m.in. Reja i liczne teatry. Okolice Mazowieckiej tworzyły zatem swoistą "dzielnicę kultury", którą codziennie przemierzali pisarze, plastycy, aktorzy, krytycy, dziennikarze, miłośnicy literatury i sztuk... no i snobi. Wszyscy ci przechodnie o pokrewnych zainteresowaniach upodobali sobie Małą Ziemiańską jako miejsce postoju, a raczej "posiedzenia" przy czarnej kawie i stopniowo - znajdując tu dobry klimat - zadomowili się w niej na dobre.
Centrum uwagi w Małej Ziemiańskiej skupiało się na tzw. "górce"; tak nazywano jedyny stolik na półpiętrze, który był "własnością" towarzystwa, stanowiącego sztab ówczesnego życia literacko-artystycznego. Tam właśnie przesiadywał Boy-Żeleński, tam zawsze widywało się Tuwima, Lechonia, Słonimskiego i innych, tam tworzyła się - często "na wesoło" - niepisana historia życia kulturalnego dwudziestolecia.
Źródło:
Jotes (Jerzy Szwajcer), Okiem karykaturzysty, w: Jeszcze o Warszawie, Warszawa 1958.
Więcej warszawskich wspomnień na stronie projektu WARSZAWA ZAPAMIĘTANA.
PAT z 1930: Karykatury Jotesa w Ziemiańskiej
Zobacz więcej materiałów archiwalnych na stronie Repozytorium Cyfrowego Filmoteki Narodowej.
Mapa
Fotografia:
Cukiernia Ziemiańska - ogłoszenie prasowe
