3 marca 1945
3-go marca 1945 w ruinach ulicy Marszałkowskiej otwarto jedną z pierwszych powojennych kawiarni "Cafe Fogg".
Mieczysław Fogg wspominał:
Po Powstaniu Warszawskim musiałem opuścić Warszawę. Wróciłem do niej 18-ego stycznia 1945. Poszedłem do Magistratu. Dostałem przydział na fragment ruin przy ulicy Marszałkowskiej 119. I gdy w Warszawie nie było światła, wody, gazu, 3 marca 1945 roku otworzyliśmy Cafe FOGG. Najważniejszą piosenką tamtych czasów była Piosenka o mojej Warszawie, którą podarował mi autor - Albert Harris. Trudno sobie dzisiaj wyobrazić jakie budziła wtedy emocje.
Eugenia Świechowska (ur. 1923) opowiada:
Przyjechaliśmy w nocy, wysiedliśmy na Wschodnim. Musiałam dostać się na Dworzec Główny, bo chciałam jechać dalej, do krewnych pod Częstochową. Na Śródmieściu – pustynia. Jeden gruz przede mną! Patrzę na tę straszną ruinę, jak zaorane pole, krańca nie widać... I tylko gdzieniegdzie jakiś mur sterczy. Widzę, że gdzieś spod ziemi unosi się dym i słyszę: „Jak uśmiech dziewczyny kochanej, jak wiosny budzącej się wiew, jak świergot jaskółek nad ranem, młodzieńcze uczucia nieznane”... Ten obraz i tę piosenkę mam w każdej chwili przy sobie. Nie mogę tego zapomnieć.
Link do piosenki w załaczniku.
Źródło:
Powroty. Warszawa 1945–46, wybór i opracowanie: Magda Szymańska, Wyd. DSH, Warszawa 2020.
Mapa
Fotografia:
Cafe Fogg - tabliczka reklamowa, Warszawa 1945 - Fot. PAP
