22 października 2005
Utalentowany artysta od pierwszego etapu konkursu wyróżniał się na tle pozostałych uczestników. Po trwającym ponad miesiąc konkursie okazało się, że zdobył nie tylko pierwsze miejsce, ale także otrzymał komplet najważniejszych nagród dodatkowych.
Eliminacje do konkursu odbyły się w dniach 23-29 września. Jury wysłuchało ponad 250 pianistów pragnących wziąć udział w rywalizacji o główną nagrodę. I etap odbył się w dniach 3-11 października – każdy z pianistów miał za zadanie zagrać recital trwający około 45 minut. Przedostatniego dnia swoją grą zachwycił publiczność Rafał Blechacz. Artysta mimo młodego wieku (20 lat) mógł się już pochwalić nagrodami na krajowych i międzynarodowych konkursach pianistycznych – pierwszą z nich zdobył jako dziesięciolatek! Jego interpretacje utworów Chopina potwierdziły, że były to nagrody zasłużone.
Spośród 80-ciu uczestników pierwszego etapu jury zakwalifikowało do dalszej rywalizacji 32 uczestników. Każdy z nich miał za zadanie w II etapie konkursu zagrać wybrane mazurki, polonezy i sonaty Chopina.
Finałowy etap konkursu odbył się w dniach 18-21 października. Rywalizowało 12 pianistów mających za zadanie wykonać jeden z dwóch koncertów Chopina na fortepian i orkiestrę. Tylko dwóch uczestników zdecydowało się na zagranie koncertu f-moll. Pozostali, włącznie z Blechaczem, postanowili się zmierzyć z koncertem e-moll. Blechacz swoją grą wprowadził publiczność w stan euforii. Gromka owacja rozpoczęła się jeszcze przed zakończeniem utworu, po ostatnich nutach zagranych przez pianistę. Kilka ostatnich taktów granych przez orkiestrę zostało zagłuszonych oklaskami.
W nocy z 21-szego na 22-giego października jury ogłosiło wyniki konkursu. Pierwszą nagrodę zdobył, typowany na zwycięzcę przez niektórych od samego początku konkursu, Rafał Blechacz. Zdobył także nagrody za najlepsze wykonanie mazurków, poloneza oraz koncertu.
Zwycięstwo w renomowanym Konkursie Chopinowskim otworzyło mu drzwi do dalszej kariery. Konkursie, który nierozerwalnie jest związany z Warszawą od 1927 r. Wtedy to w sali Filharmonii Warszawskiej odbyła się pierwsza jego edycja, której inicjatorem był pianista Jerzy Żurawlew. Do rywalizacji stanęło wówczas 26 pianistów z ośmiu krajów. Konkurs wygrał reprezentant ZSRR Lew Oborin. Innym uczestnikiem, który zdobył jedynie wyróżnienie, był Dymitr Szostakowicz, w późniejszych latach jeden z najwybitniejszych kompozytorów XX wieku.
Przed wybuchem II wojny św. odbyły się jeszcze dwie edycje konkursu – w 1932 i w 1937. Po wojnie został wznowiony w 1949 r. i odbywał się w sali Teatru „Roma” przy ul. Nowogrodzkiej. Dopiero jego kolejna edycja w 1955 r. odbyła się w odbudowanej Filharmonii, podniesionej do rangi Filharmonii Narodowej.
Wśród zwycięzców Konkursu Chopinowskiego znalazło się wielu artystów, którzy byli, bądź są uważani za najwybitniejszych światowych pianistów: Halina Czerny-Stefańska (1949), Maurozio Pollini (1960), Martha Argerich (1965), Krystian Zimerman (1975). Często decyzje jury podejmowane na kolejnych etapach konkursu były przedmiotem krytyki, bądź skandali – najgłośniejszym było opuszczenie składu jury przez Marthę Argerich, gdy w 1980 r. po II etapie odpadł z konkursu Ivo Pogorelić.
Rafał Blechacz – Polonaise in A flat major, Op. 53 (2005)
Źródło:
Kacper Miklaszewski, XV Międzynarodowy Konkurs Pianistyczny im. Fryderyka Chopina, Warszawa, 2-24 października 2005 roku | Onet Muzyka
Strona oficjalna Rafała Blechacza
Fotografia:
Rafał Blechacz podczas XV Konkursu Chopinowskiego - Fot. Narodowy Instytut Fryderyka Chopina
